Trichotillomania czyli przymus wyrywania włosów
Trichotillomania jest zaburzeniem psychicznym (emocjonalnym) polegającym na przymusowym i często bezwiednym wyrywaniu włosów ze skóry głowy, brwi, rzęs lub innych obszarów ciała.
Powoduje to widoczne dla otoczenia braki w owłosieniu i jest przyczyną złego samopoczucia i trudności w kontaktach społecznych. Powstrzymywanie się od wyrywania jest natomiast przyczyną wzrostu napięcia i przeżywania lęku.
Trichotillomanii mogą towarzyszyć inne zaburzenia, m.in.
- Trichotillofagia – polegająca na zjadaniu wyrwanych włosów, swoich lub wyrwanych z innych źródeł,
- Drapanie się – w efekcie czego na twarzy lub innych częściach ciała występują niegojące się ranki i strupki,
- Skubanie i /lub obgryzania paznokci, skórek, gryzienie warg,
- Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (więcej w zakładce OCD).
Zaburzenia te niosą ze sobą komplikacje w różnych sferach życia osoby cierpiącej:
- Problemy emocjonalne – stres związany z powstrzymywaniem się lub z bezradnością wobec problemu, niepokój o wygląd,
- Widoczne uszkodzenia skóry, które poza szpeceniem mogą ulegać zakażeniu,
- Problemy relacyjne i społeczne,
- Problemy zdrowotne np. związane z zaleganiem w przewodzie pokarmowym kuli z niestrawionych włosów, która w miarę powiększania się powoduje przeróżne komplikacje zdrowotne.
Kiedy zwrócić się do lekarza psychiatry
Zawsze, jeśli nie możesz się powstrzymać od wyrywania i / lub spożywania włosów. Gdy uważasz, że szkody z tym związane są dla Ciebie są zbyt widoczne lub jeśli postrzegasz to jako problem.
Podstawową metodą leczenia trichotillomanii jest psychoterapia. Czasami uzupełniana jest farmakoterapią, w zależności od towarzyszących skarg i dolegliwości.